Kafamda deli sorular...
Son bir aydır yaşadığımız olaylar, aile olan çatışmalar kopan ilişkiler. Hayatım boyunca bu kadar üzüldüğüm pek az zaman olmuştur. Sebebi bazen ben, bazen etrafımdaki insanlar olmuştur.
Şu yaşıma geldim hala ana baba baskısından kurtulamadım.
Psikolojim bozuldu nerdeyse. Ömür boyu yanlarında olamayacağımın farkına varmaları gerekir.
Bu ara foçadaki bakkal dükkanı için çalışmalarımız var. Düşüncemiz oraya yerleşmek.
Burda çalışarak ne uzar ne kısalırız. Bazen risk almak gerek hayatta. Şu zamana kadar aldığım bütün riskler hüsranla bitti, orası ayrı konu tabi. Ama insan denemeden de vazgeçmiyor. O dükkanı istiyorum açıkçası. Ana Baba'yı karşımıza alsakta bi yerde kopmamız gerekiyor. Insanlar doğar Yaşar ve Ölür, ayrılıklar olacaktır elbet olmalıdırda.
Hayatımın geri kalanını orda geçirmek elbette ilk anlamda cazip gelecektir. Ama çekindiğim şeylerde var. Arkadaşım hiç yok. Belki birkaç iyi insanla karşılaşırım, hepsinden birşeyler öğrenebilirim.
Belki çok daha iyi dostluklar kurabilirim.
Bu bir firsat ta olabilir bir hüsran da
Kim bilir .